De daling van het oestrogeengehalte veroorzaakt wat artsen vaginale of urogenitale atrofie noemen, een term die aangeeft dat niet alleen de vagina aangetast is. Op vaginaal niveau leidt de daling van het oestrogeengehalte tot een verdunning van het slijmvlies, dat ook minder soepel en kwetsbaarder wordt. Dit uit zich vooral in vaginale droogheid, maar ook in irritatie, een branderig gevoel, jeuk en afscheiding, wat kan duiden op een infectie, met name candida mycose.
Wat het plassen betreft, kan de daling van oestrogeen leiden tot vroegtijdig urineverlies bij lichte inspanning (hoesten, lachen, niezen), wat kan worden verklaard door een verminderde tonus van de perineale spieren. Er is ook een grotere vatbaarheid voor vaginale of blaasinfecties (blaasontsteking).
Bovendien leiden vaginale droogheid en de gevolgen ervan in termen van onvoldoende lubricatie, moeilijke penetratie, pijn tijdens en na de seksuele daad, vaak tot seksuele relaties die niet worden gewaardeerd, gevreesd of zelfs vermeden, wat schadelijke gevolgen kan hebben voor koppels. Het vermijden van geslachtsgemeenschap verergert vaak het anatomische probleem.
THX_BE_DUT_16818_v1/FEB2024